Przeczytałam wszystkie książki Pani Jolanty Kosowskiej , wszystkie są świetne, wszystkie czyta się z zapartym tchem, napisane dostępnym językiem, po prostu są wspaniałe

Niepamięć: obudziła mnie do życia. Bo ja już jakiś czas temu zapomniałam o swoich fantazjach. Zapomniałam że, tego zawsze pragnęłam. Pragnęłam, być zdobywana. Zawsze chciałam aby, trzech facetów walczyło o mnie, o moją miłość. To jest moja fantazja. Jak pani Jola ją odkryła? To jest takie ciche pragnienie, gdzieś kiedyś, je zagubiłam. Niepamięć, to czas mojego przebudzenia. Mojej fantazji.

Właśnie skończyłam czytać "Niepamięć". Jestem pod wrażeniem. Wspaniała fabuła, piękny język, wnikliwie opisane ludzkie uczucia. Nie mogę sie doczekać jak przeczytam innne pozycje tej autorki!

W labiryncie obłedu : Cudowna porywająca i jednocześnie trzymająca w napięciu książka,przeczytałam jednym tchem,polecam wszystkim którzy szukają emocji ,niespodzianek po prostu wspaniałej powiesci sensacyjnej ,miłosnej i nie tylko :) Ja z pewnościa sięgnę po wszystkie wydane książki autorki :)

Pani Jolanta Kosowska jest lekarzem rodzinnym mojego brata i jego rodziny w Dreźnie. Od niego otrzymałam książkę "Nie ma nieba" i muszę stwierdzić, że należy do kategorii takich, które dosłownie czyta się jednym tchem. W sumie jest to smutna opowieść, która zmusza do refleksji nad kruchością ludzkiego życia i faktycznie czytając w wielu momentach można za bohaterami dojść do przekonania, że nie ma nieba. Teraz muszę zdobyć i przeczytać koniecznie pozostałe książki autorki.

Nie taki lekarz straszny jak go malują. Fabuła: Małgorzata i Maciej są parą idealną. Ich związek jest zgodny i pełen miłości. Poznali się na studiach medycznych i obydwoje robią to co na prawdę kochają. Jednak nagle coś w ich życiu się zmienia. Rozstają się. Ich życia toczą się osobno jednak są pełne wspomnieć. Próbują odnaleść siebie. Maciej zmiania wszystko. Miasto, prace. Małgorzata stara się poświęcić innym. W ich życie wplątane są też losy Roberta. Roberta, któremu życie się załamuje jednak on się nie poddaje. Wszyscy bohaterowie, niezależnie od tego kim są próbują odnaleść siebie. Moja opinia: Niezwykła historia o miłości i poszukiwaniu siebie. Najważniejsze w życiu jest odnaleść siebie nawet jeżeli droga do tego jest bardzo wyboista. Historia mnie urzekła. Współczesna historia miłosna. Książka udowadnia, że należy walczyć o siebie. Dzięki niej zrozumiałam, że nie należy unosić się dumą tylko walczyć o to na czym nam zależy. Czasem trzeba dume schować w kieszeń. Książka zdecydowanie z pozytywnym wydzwiękiem mimo, że bez happyendu jakiego poszukuje się w romansach. Zdecydowanie to nie jest romans mimo, że z miłością w tle. Moja ocena: ***** Skala ocen: * nie polecam ** nie moja bajka *** daje radę **** dobra ***** bardzo dobra ****** lotta poleca

Czytałem wszystkie powieści autorki i każda zrobiła na mnie wielkie wrażenie. Pani Kosowska to utalentowana autorka.

„Niepamięci” niestety jeszcze nie czytałam, ale czekam na nią z niecierpliwością, bo jestem przekonana , że jest świetna, tak jak pozostałe dwie powieści tj. „Niemoralna gra” i „ Deja vu”.

"Niepamięć" nomen omen nie pozwala mi o sobie zapomnieć. O tej powieści napisano już tutaj wiele, ja zacytuję tylko jedno krótkie zdanie mojej koleżanki, której poleciłam książkę i dostałam wczoraj krótkiego maila: "Dorotko, książka mnie powaliła...momentami brakowało tchu" Nic dodać, nic ująć.

DZIĘKUJĘ !! Nic innego nie przychodzi mi do głowy, brak mi słów a wszystkie pozytyne jakie mi się nasuwają to o wiele za mało. Książkę przeczytałem w jedną noc, Wiem,że to za szybko, że umknęło mi wiele szczegółów ale inaczej nie mogłem po przeczytaniu kilku stron. Ta książka wciąga, intrygóje, zmusza wręcz do myślenia i refleksji. Wręcz czuje się zapachy, widzi barwy. Niesamowite zakończenie. Już planuję przeczytać ją ponownie za jakiś czas, żeby ogarnąć szczegóły, które mi umknęły, ale najpierw muszę ochłonąć z wrażenia. Pani Jolu dziękuję Pani, za tą książkę.

przeczytałam wiele książek ,, Niepamięć'' jakieś trzy lata temu do dzisiaj ją pamiętam i jeżeli ktoś się mnie pyta o cos dobrego to zawsze właśnie tę książkę polecam

Polowałam na "Niemoralną grę" .W końcu udało mi się ją kupić. Wartka akcja, wyraziści bohaterowie, plastyczne opisy, nieoczekiwane zwroty akcji, nieprzewidywalne i zaskakujące zakończenie. Przeczytałam, że w przygotowaniu jest już nowa powieść. Nie mogę się poczekać.

Ta książka jest niczym gąsienica, która napotkana w ogrodzie pełnym przepięknych i bajecznie kolorowych motyli, na pierwszy rzut oka niczym nie zachwyca, tamte są przecież ładniejsze. Choć wyobraźnia podpowiada, że przeistoczy się ona w cudownego motyla, to ciężko jest się zdecydować, czy warto zawiesić na niej wzrok i czekać na przemianę. A może lepiej byłoby wziąć od razu kolorowego motyla? Jednak nie, decyduję się na gąsienicę, która od tej chwili, w mojej obecności, codziennie zmienia wygląd i zapierając mi dech w piersi, przeistacza się w takiego motyla, jakiego nigdy jeszcze nie widziałem. Właśnie takie skojarzenie, nasunęło mi się podczas lektury tej powieści. Na początku spoglądałem na kobietę z okładki podejrzliwie i zastanawiałem się, co wyniknie z tego spotkania? A kiedy już zdecydowałem się na to spotkanie, ona zaczarowała mnie i nie pozwoliła oderwać wzroku od siebie do ostatniej chwili. Kiedy pozwoliła mi zamknąć oczy, ja i tak dalej ją widziałem, bo była oszałamiająca i nie pozwalała przestać o sobie myśleć. Piękna niczym ten bajecznie kolorowy motyl. Tak pełna głębokich i szczerych uczuć i tak prawdziwa do bólu. I na dokładkę jeszcze wspaniałe krajobrazy Chorwacji. Zerkam na stronę i od razu tam jestem. Pani Jolanto, ja długo będę wzdychał jeszcze po tej książce i koniecznie muszę przeczytać kolejną Pani powieść, mając oczywiście nadzieję, że zapewni mi tyle samo przepięknych chwil co wspaniała "Niepamięć".

Książka, obok której nie można przejść obojętnie....

Byłam na spotkaniu. Tak zupełnie przypadkiem ,przechodząc obok Awangardy, weszłam do środka. Książkę kupiłam w poniedziałek. Dzisiaj nad ranem ją skończyłam . Jestem nieprzytomna, powieki mam jak z ołowiu , a interesanci przyglądają mi się dziwnie. Nic nie szkodzi! Żałuję tylko, że się już skończyła. Co ja dzisiaj wieczorem będę robić? Przewaliła się przeze mnie cała burza emocji i nagle koniec. Słyszałam na spotkanie, że to jest debiut. Przyjdzie mi ją jeszcze raz czytać od początku do końca czekając na następną.

Przeczytałam \" Niepamięć\" pierwszy raz przed trzema miesiącami. W weekend wróciłam do niej znowu. Nie mogę się od niej uwolnić. Żyję nadal życiem jej bohaterów. Nie czytałam jeszcze nigdy książki , która wtargnęłaby tak mocno w moje życie. Kiedy wreszcie będzie ta druga książka? Nie mogę się jej doczekać.

Cieszę się na spotkanie z Panią.Przyjdę! Jeżeli choć w części będzie takie jak ta Pani "Niepamięć" to warto.Do zobaczenia w sobotę!

świetna książka, szybko i płynnie się ją czyta zmierzam ku końcowi :) Pozdrawiam !

Gratuluję autorce znakomitego pomysłu na książkę, która wciągnęła mnie zresztą jak \"odkurzacz\". Uwielbiam polską literaturę zwłaszcza pisaną przez kobiety. Mam nadzieję,że prezentowana w przygotowaniach książka jest już w druku. W "Niepamięci" wspaniale zaprezentowano męską naturę i ten sposób myślenie.Trzech mężczyzn - trzy odmienne widzenia świata. Dla mnie bomba!!!

Książka wciąga. Przeżycia osobiste bohaterów, ich dylematy, rozczarowania, wątpliwości autorka opisała w sposób niezwykle subtelny chociaż w rezultacie nie były one takie subtelne, bo dotykały wrażliwej ludzkiej sfery - sfery uczuć, a ta jest zwykle bardziej podatna na zranienia i ból nierzadko niezamierzony, ale taki który w efekcie wywiera ogromny wpływ na dalsze koleje losu. Godna polecenia. Autorce życzę dalszych sukcesów. Jana

Ta książka mnie zauroczyła.

Przeczytałam, odłożyłam, spróbowałam zapomnieć, nie udało się i znowu czytam. Nie mogę rozstać się z bohaterami. Nie wiem kto jest moim faworytem, ani kogo najbardziej lubię. W tej książce liczą się głównie uczucia i emocje, a te budują, niszczą i powalają, ale zawsze pozostawiają nadzieję. Niewiele jest książek do których się wraca a ta do nich należy.